از باغچه های اردیبهشت

از پله ها پایین میروم و میوه ی نورس درخت جوانی میشوم که در سایه ی کاج ها نشسته است...کاج های سیاه تهران.

شیرینی های کتابی

کتاب ها بعضی هایشان کتاب نیستند فقط ، یک جورهایی شبیه شیرینی های خوشمزه ی توی ویترین "کوکی" هستند. تا قبل از این فکر نمیکردم کتاب های تاریخ هم توی ویترین شیرینی فروشی جا بشوند. خیلی بزرگ هستند و خیلی هم شلوغ تازه اگر تاریخ معاصر باشد که دیگر هیچ.

اما این "یروان آبراهامیان" عزیز یک کتابی نوشته به اسم "تاریخ ایران مدرن" که کاملا توی ویترین جا میشود فقط کافی است شب شود (آن همه تازه شب اردیبهشت) و چراغ مطالعه ای که با هزاران دوز و کلک نصب کردی بالای تخت را روشن کنی و بروی سراغ ایران مدرن و تاریخش به صرف شیرینی کوکی.


پ .ن : این کتاب امانت است.

به آذرم




به تو که این همه تازه شدی

و به روزهایت که دوست دارند نوشته شوند... :)


سپیده